نقد فیلم فقط بخشش
فیلم فقط بخشش (Just Mercy) داستان واقعی وکیل حقوق مدنی برایان استیونسون و مبارزه او برای جلوگیری از اعدام یک مرد بی گناه است. این فیلم در واقع وقایع بیش از 25 سال پیش را به تصویر می‌کشد، اما محصول 2019 است. در واقع موضوع این فیلم جدال عدالت با نژادپرستی است.
در فیلم “فقط بخشش” حوادثی وجود دارد که روح شما را متأثر خواهد کرد. برای خواندن نقد این فیلم جذاب در ادامه با مجله تفریحی و سرگرمی روزگار همراه باشید.
داستان فیلم بدین گونه است که برایان استیونسون (مایکل ب. جردن)، وکیل جوان دو رگه‌ی آفریقایی-آمریکایی که به تازگی مدرک وکالت خود را گرفته، برای اقامت در مونرو کانتی آلاباما آمده است و با تأسیس یک مؤسسه حقوقی پرونده‌های زندانیان بی گناه را که محکوم به اعدام می‌شوند به عهده می‌گیرد. هدف او برقراری عدالت در شهری است که مفهوم عدالت گم شده و جای خود را به مفاهیم دیگری مثل نژادپرستی، پول دوستی و … داده است.
اضطراری ترین موکل استیونسون وی والتر مک ملیان (با بازی جیمی‌فاکس) معروف به جانی دی است که به جرم قتل یک دختر سفید پوست نوجوان محکوم به مرگ شده است.
او پرونده‌های دیگری نیز در دست دارد، مانند پرونده‌ی هرب ریچاردسون (با بازی راب مورگان) که متهم به قتل است. او بمبی را در ایوان زنی کار گذاشته و او را به قتل رسانده بود. او چون واقعاَ گناهکاربود، استیونسون نتوانسته برای اثبات بی گناهی‌اش کاری انجام دهد و حکم اعدام او را لغو کند.
در روز اعدام هرب، موها و ابروهایش تراشیده می‌شود که باعث می‌شود او شبیه آدم‌های فضایی به نظر برسد. در این روز بیشتر افراد نسبت به هر روز دیگر از زندگی‌اش با او مهربان هستند، اما او پر از ترس و وحشت غریزی یک انسان از مرگ است. در حالی که او به صندلی بسته شده است، آهنگ “The Old Rugged Cross” روی سیستم صدای زندان پخش می‌شود، و زندانیان برای خفه کردن صدای آهنگ لیوان‌های فلزی خود را بر روی میله‌های سلول‌های خود می‌کوبند.
کارگردان فیلم با این تصاویر می‌خواهد بیننده را با وحشت درون هرب آشنا کند. با دیدن این صحنه‌ها به بیننده فقط ترس از مرگ القا نمی‌شود. بلکه القای درک وحشتناکی است که مرگ وی جزئی از سیستم اعدام جاری در این شهر است. این سیستم اعدام نشانگر مرگ به عنوان یک گسترش وحشت آور برده داری، یعنی موضوع فیلم “فقط بخشش” است.
در اوایل فیلم شاهد اتفاقاتی که برای جانی دی. فاکس، مردی با سبیل‌های بزرگ و شغل حمل چوب می‌افتد. او ناگهان در راه همیشگی کار خود با محاصره پلیس متوقف شده و به جرم قتل بازداشت می‌شود. سپس وی براساس شهادت یک شاهد مجرم محکوم به مرگ می‌شود. در یک درام کلاسیک از بی عدالتی‌های نژادی که “فقط بخشش” هم جزو آنها هست و هم نیست، فیلم شامل یک محرک پایدار به سوی حقیقت است که همراه با مجموعه ای از اتفاقات شگفت آور آشکار می‌شود.
با این حال دستین دانیل کرتون کارگردان “فقط بخشش”، که شش سال پیش با فیلم “بخش کوتاه مدت 12” سر و صدا کرده بود و از آن زمان به بعد فعالیت کمی داشت، روشی تازه و جذاب برای روایت یک فیلم جنائی قضایی پیدا کرده است. او در اوایل فیلم حقایق پرونده جانی را بیان می‌کند و شواهد معصومیت او را به ما نشان می‌دهد.
در واقع جانی دقیقاً یک سال قبل از محکومیت در زندان، محکوم به اعدام شده بود و فقط برای این که بتواند با این موضوع کنار بیاید یک سال بعد اعدام می‌شود. سایر حقایق مثلاً این است که در واقع پلیس جانی را به طور تصادفی برای اتهام به این قتل انتخاب نکرده است. آنها یک انگیزه‌ی کلاسیک (نژادپرستانه) برای هدف قرار دادن وی دارند.
با به تصویر کشیدن شواهد در اوایل فیلم، “فقط بخشش” می‌تواند همان درام لطیفی باشد که کارگردان می‌خواست بسازد: نه فقط تصویری از بی عدالتی، بلکه فیلمی که حال و هوای موجود در فیلم را زیرکانه انتقال می‌دهد. فیلمی که نشان می‌دهد چگونه نژاد پرستی بر افراد تأثیر می‌گذارد.
با دیدن این فیلم، فاکس در نقش جانی به ما یادآوری می‌کند که چرا او یک بازیگر ماهر و بی نظیری است. او نقش جانی را با لهجه‌ی جنوبی در صدایش و با شعوری بدبینانه در مورد چگونگی ساختار جامعه بازی می‌کند.
در اوایل فیلم، جانی به استیونسون می‌گوید که او قبلاً با سایر وکلا در ارتباط بوده و هیچ کس نمی‌تواند برایش کاری انجام دهند، پس چرا او دوباره خود را به زحمت می‌انداخت؟ سیستمی که با آن می‌جنگند، بیش از حد پیچیده و شکست ناپذیر است.
اما در این فیلم استیونسون آمده است که اژدهای غیرممکن را به قتل برساند و غیر ممکن را ممکن کند. دفاع از حقوق شهروندی دقیقاً همین است.
نمایش‌های عالی فوق العاده دیگری در فیلم “فقط بخشش” وجود دارد که کمک می‌کنند تا به فضای جنوبی شهر حال و هوای واقعی داده شود. بری لارسون، که در فیلم “کوتاه مدت 12” به شهرت رسید (و همچنین در فیلم دوم کرتون، “قلعه شیشه ای” نیز بازی کرد)، در نقش ایا آنسلی و مدیر مؤسسه‌ی «آغاز عدالت با استیونسون» است که توسط برایان تأسیس شده است .
فیلم فقط بخشش با مدت زمان 2 ساعت و 16 دقیقه، از دسته‌ی فیلم‌های طولانی است و لحظاتی وجود دارد که آرزو می‌کنید کاش فیلم کوتاه تر بود و زودتر تمام می‌شد. با این وجود وقتی چرخه درگیری‌های دادگاهی در پایان به واقعیت‌هایی که قبلاً می‌دانیم می‌چرخد، می‌بینیم که ذات انسانی را می‌توان غیرقابل پیش بینی دانست.