پسرکی که به چاه کودکآزاری افتاد
پنهان و آشکار کودکآزاری
میتوان گفت دستکم هفتهای نیست که اتفاقی تلخ درباره کودکی که حق و حقوقش نادیده گرفته شده باشد، روی ندهد، از ناامن بودن فضای شهری که به برقگرفتگی کودک 6 ساله در ورزشگاه آزادی منجر شد تا دزدیده شدن زهرای دو سال و نیمه در عرض چند ثانیه تا نشستن کودک خردسال بر سر سفره عقد که گاهگاه روان جامعه را نیز میخراشد و زخمی عمیق بر پیکر تکتک افراد بر جای میگذارد.کودکآزاری گاه همانند موارد یادشده جلوههایی روشن دارد؛ اما به همین شیوههای خشن و ناپسند محدود نمیشود. امروز با گونهای دیگر از آزار کودکان نیز مواجه هستیم.یکی از آنها استفاده والدین از کودکان در فضای مجازی است. برخی افراد با هدف جذب دنبالکننده (فالوور) در صفحات مجازی، کودکان خود را در معرض انواع آسیبها قرار میدهند و با ولنگاری در فضای مجازی عکسها و فیلمهای کودک خود را در اختیار همگان قرار میدهند.بسیاری از افراد با دنبال کردن این صفحات پدرها و مادرهای دیگر را نیز تشویق میکنند با این روش از کودکانشان بهره اقتصادی ببرند و با توصیفهایی که از کودک میکنند، مسیر رشد روحی و روانی او را دستخوش آسیب میکنند.
آزار کودکان در رتبه دوم آسیبهای اجتماعی
براساس آمار بهزیستی فارس کودکآزاری پس از طلاق و اختلافات خانوادگی در رتبه دوم تماسهای 123 (اورژانس اجتماعی) قرار دارد و همین آمار نشان میدهد خانوادهها درک درستی از حقوق کودک و نوجوان خود ندارند و بسیاری از والدین از مصداقهای کودکآزاری بیاطلاعاند؛ برای مثال نمیدانند حتی نوع رفتارشان با کودک و غفلت از او کودکآزاری به شمار میرود.گرچه در سالهای اخیر جامعه با افزایش اطلاعرسانی درباره حقوق کودکان و نوجوانان و حساسیت سازمانهای مردمنهاد و گسترش شبکههای اجتماعی بیشتر با مسائل مربوط به کودک آشنا شد، تا رسیدن به وضعیتی که کودکانمان از بسیاری آزارها مصون باشند فاصله داریم.
قانون خاموش
رکود 10 ساله لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در مجلس آسیبهای بسیاری طی این سالها به جامعه تحمیل کرد. مجلس شورای اسلامی در سال 1381 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان یا قانون کودکآزاری را با 9 ماده تصویب کرد؛ اما به دلیل وجود به خلأهای قانونی و بروز کودکآزاریهای بسیار قوه قضاییه در سال 1387 لایحهای را با عنوان «حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان»در قالب 59 ماده تقدیم دولت کرد.پس از آن دولت، مواد این لایحه را به 49 ماده کاهش داد و 10 مرداد 1390 در کمیسیون لوایح دولت دهم به تصویب رسید و به مجلس ارسال شد. این لایحه در دوم مرداد 1397 به صحن علنی مجلس رفت و کلیات آن با 51 ماده با 158 رای موافق، 18 رای مخالف و 10 رای ممتنع از مجموع تصویب شد.
پس از یک هفته بررسی به جز یک ماده (ماده 12) که به کمیسیون قضایی و حقوقی ارجاع شد، 50 ماده دیگر به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسید. ماده 12 نیز که درباره برخورد قضایی با قاچاقچیان کودکان و نوجوانان است ششم شهریورماه 1397 پس از بررسی دوباره در کمیسیون ذیربط به صحن علنی آمد و به تصویب نمایندگان رسید.
لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان برای جلوگیری از خشونت و تبعیض علیه کودکان در جلسه روز پانزدهم اردیبهشت سال جاری در مجلس شورای اسلامی تصویب و برای بررسی و اعلام نظر نهایی، تقدیم شورای نگهبان شد. شورای نگهبان نیز ایراداتی را به این لایحه وارد کرد و آن را دوباره به مجلس شورای اسلامی بازگرداند و هماکنون با رفع ایرادات در کمیسیون حقوقی قضایی باید دوباره روند قانونیشدن را طی کند.با توجه به فزونی یافتن زیر پا گذاشتن حقوق کودکان و آسیبهایی که تاخیر در تصویب قانون به جامعه میزند، ضروری است مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان هرچه سریعتر به این مساله ورود کند تا تکلیف بسیاری از ابهامها روشن شود. این مساله درباره تصویب قانونی در منع کودکهمسری نیز صادق است.