ابیاتی برگزیده از زیباترین اشعار مولانا درباره انسان و انسان شناسی
ابیاتی برگزیده از زیباترین اشعار مولانا درباره انسان و انسان شناسی
اشعار مولانا درباره انسان ، به همراه زیباترین شعرهای زیبا درباره انسانیت شعر انسانیت مولانا شعر درباره انسانیت از مولانا و زیباترین شعرمولانا در مقام انسانیت را در اختیار شما همراهان عزیز در این مجموعه از سایت روزگار قرار میدهیم
زیباترین اشعار مولانا درباره انسان و انسان شناسی
ای نسخه اسرار الهی که تویی
و ای آینه جمال شاهی که تویی
بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست
از خود بطلب آن چه خواهی که تویی
هر موجودی در طبیعت “آنچنان است که باید باشد”، و تنها انسان است که،
هرگز آنچنان که باید باشد، نیست.
آدمی هرچه روح میگیرد، و هرچه از آن که “هست” فاصله مییابد،
از آنکه “باید باشد” نیز دورتر میشود، و این است که هرکه متعالیتر است،
از وحشت ابتذال هراسناکتر است،
و از بودن خویش ناخوشنودتر، و این است فرق میان انسان و حیوان
انسان، برخلاف معنی اصطلاحی آن در علم، که بر هر بیشاخ و دمی که پیشانی و کف دستاش مو نداشته باشد
و راست راست راه برود اطلاق میگردد، به بشری گفته میشود
که “آگاهی” در او “ارادهای” پدید آورده است، که به وی “آزادی” میبخشد،
و آزادی یعنی امکان سرپیچی از جبر حاکم و گریز از زنجیر علیت،
که جهان را و جان را میآفریند، و به حرکت در میآورد،
و به نظم میکشد، و اراده میکند
با همه چیز درآمیز، و با هیچ چیز آمیخته مشو!
که در انزوا پاک ماندن، نه دشوار است، و نه با ارزش
در این بحث، سخن از ارزش انسانی است، یعنی آنچه که در انسان ملاک ارزش و تعیین ارزش چیست؟
در یک کلمه: “اراده”! فقط و فقط. تفکر هم نیست، خلاقیت هم نیست، چه، این دو، بی “اراده”، کار یک ماشین حساب پیچیده است،
کار یک کارخانه است
مقصود از انسان، نه آن نوع حیوان ناطقی است که علوم طبیعی و بیولوژی از آن سخن میگویند،
بلکه مقصود آن خودآگاهی، آگاهی، و ارادهی آزادی است که:
تصمیم میگیرد، انتخاب میکند. انسان همواره در انتخاب کردن است
خوشبینی انسان در تاریخ زاییده
جهلش نسبت به خویش است
اشعار مولانا درباره انسان و انسان شناسی
تو نیکی می کــن و در دجلــه انـداز
کــه ایــزد در بیــابــانت دهــد بـاز
شعری کوتاه در مورد انسانیت
خیــر کـــن بــا خـلق، بهـر ایزدت
یــا بـــرایِ راحــتجــان خـودت
تــا هـمــاره دوســت بینی در نظــر
در دلت نـایــد ز کین نـاخوش صور
اهمیت وفاداری به عهد و پیمان
چون درخت است آدمی و بیخ، عهد
بیـخ را تیــمــار می بایـــد بـه جهد
عهـدفاسد، بیخِ پوســــــــیده بود
هیچکس فکر نکرد که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست
و همه مردم شهر بانگ برداشته اند که چرا سیمان نیست!
و کسی فکر نکرد که چرا «ایمان» نیست!!
و زمانی شده است که به غیر از «انسان» هیچ چیز ارزان نیست
از همان روزی که دستِ حضرت قابیل
گشت آلوده به خون حضرتِ هابیل
از همان روزی که فرزندان آدم
زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید
آدمیت مُرد
گر چه آدم زنده بود …
از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند
از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند
آدمیت مرده بود
قرن ما
روزگار مرگ انسانیت است
سینه ی دنیا ز خوبی ها تهی است
شعر زیبا درباره انسانیت
در ازل پرتو حُسنت ز تجلّی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوهای کرد رُخت، دید مَلَک عشق نداشت
عینِ آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
غلام همّت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلّق پذیرد آزاد است
اشعار زیبا در مورد انسانیت
تن آدمی شریفست به جان آدمیّت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیّت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیّت
اشعار مولانا درباره انسان
خور و خواب و خشم و شهوت، شَغَبست و جهل و ظلمت
حَیَوان خبر ندارد ز جهان آدمیّت
اشعار.زیبا درباره انسانیت
به حقیقت آدمی باش و گرنه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیّت
مگر آدمی نبودی که اسیرِ دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مکان آدمیّت
اگر این درنده خوئی زطبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیّت
رسد آدمی به جائی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حدّست مکان آدمیّت
طیَران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت
بدر آی تا ببینی طیران آدمیّت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیّت
فرزندم! تو میتوانی هرگونه “بودن” را که بخواهی باشی، انتخاب کنی.
اما آزادی انتخاب تو در چارچوب حدود انسان بودن محصور است.
با هر انتخابی باید انسان بودن نیز همراه باشد و گرنه دیگر از آزادی و انتخاب سخن گفتن بیمعنی است،
که این کلمات ویژه خداست و انسان، و دیگر هیچکس، هیچچیز
انسان یعنی چه؟ انسان موجودی است که آگاهی دارد (به خود و جهان)، و میآفریند (خود را و جهان را)،
و تعصب میورزد، و میپرستد، و انتظار میکشد، و همیشه جویای مطلق است،
جویای مطلق. این خیلی معنی دارد.
رفاه، خوشبختی، موفقیتهای روزمره زندگی و خیلی چیزهای دیگر به آن صدمه میزند.
اگر این صفات را جزء ذات آدمی بدانیم، چه وحشتناک است که میبینیم در این زندگی مصرفی
و این تمدن رقابت و حرص و برخورداری، همه دارد پایمال میشود.
انسان در زیر بار سنگین موفقیتهایش دارد مسخ میشود.
علم امروز انسان را دارد به یک حیوان قدرتمند بدل میکند.
تو، هر چه میخواهی باشی، باش، اما… آدم باش…”
شعر در مورد انسانیت از مولانا
مگر نمیدانی بزرگترین دشمن آدمی فهم اوست؟
پس، تا میتوانی خر باش،
تا خوش باشی!!…”
اشعار مولانا درباره انسان و انسان شناسی
آدمهایی که هیچوقت احتیاج به تنهایی ندارند،
آدمهای کممایهای هستند
شعر در مورد مرگ انسانیت
هر انسان، کتابی است،
چشم به راه خوانندهاش
این موجود انسانی چه شگفت مخلوقی است!
گاهی در پستی چنان می شود که هیچ جانور کثیفی به او نمیرسد،
و گاه در عظمت تا آنجا اوج میگیرد که در خیال نیز نمیگنجد
خیلی عالیه
واقیعت ما انسان ها همین ممنونم ک بخودم برگشتم هیچ موقع نباید دل به دنیا داد فقط برای زضرورت زندگی به همه دیگر محبت کنیم عشق وفادار باشیم نه بار مصیبت بردوش دیگران باری از دوش دیگران برداریم ،👭👭👭👭😘☺️😘
خیلی ممنون از این نوشته شما.
اما بخش های زیادی از آن جملات دکتر علی شریعتی است. خوب است همانطور که در ذکر اشعار مولوی به منبع اشاره میکنید، در ذکر جملات شریعتی هم به منابع خود اشاره بفرمایید.
ممنون
درود شادی درون بدست نمیاید مگر هزینه داد هزینه شادی گذر از تعلقات دنيا هست…بسیار زیبا بود متشکرم آز مدیریت سایت کمال تشکر را دارم
بسیار عالی وآموزندهz.d
سلام
متشکرم عالی بود.
لطفا
برای هرجمله، اسم گوینده اش رانیزبنویسید.
شایدتعریف مناسبترانسان این باشد که تنهاموجودی است که ماموریت اش دردنیا، زندگی دنیوی نیست! بلکه کاشتن درمزرعه دنیابرای درویدن محصول دراخرت است! ماموریت انسان تغییراست! تغییرخود، محیط، درمسیرتکامل الهی اسلامی باآئین وقوانین دین وفطرت وحس وقلب وعشق.
حیوان، زندگی دردنیااست برای استفاده غریزی حتی معنوی غریزی مثل لطف ومحبت به محیط،
متشکرم عالی بود. برای هرجمله، اسم گوینده اش رانیزبنویسید.
سلام
شایدتعریف مناسبترانسان این باشد که تنهاموجودی است که ماموریت اش دردنیا، زندگی دنیوی نیست! بلکه کاشتن درمزرعه دنیابرای درویدن محصول دراخرت است!
ماموریت انسان “تغییر” است! تغییرخود(باتطبیق یکایک صفاتش برصفات خداوند(اسماءالله) وایجاددیگرصفاتی که ازخدابوی آموخته شده دروجودش)، تغییرمحیط، و… درمسیرتکامل الهی اسلامی باآئین وقوانین دین وفطرت وحس وقلب وعشق.
ماموریت حیوان، زندگی دردنیااست برای استفاده غریزی حتی معنوی غریزی مثل لطف ومحبت به محیط، … تکاملی معنوی درکارنیست، .. بخوردوخورده شود!
مسعودارباب ۳بهمن ۱۴۰۱