عکس های شخصی بهناز جعفری و خانواده + بیوگرافی بهناز جعفری

در 26 نوامبر 2016

فهرست محتوا

عکس های شخصی بهناز جعفری و خانواده + بیوگرافی بهناز جعفری

علت بیماری بهناز جعفری سرطان بهناز جعفری و همسرش بهناز جعفری بیوگرافی بهناز جعفری تئاتر بهناز جعفری بازیگر بهناز جعفری (زاده 1353، تهران) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است.وی فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد اسلامی است. اولین فیلم او که در نقش کوتاهی حضور داشت روسری آبی در سال 1373 بود.

بیوگرافی بهناز جعفری

او برای بازی کوتاهش در فیلم «خانه‌ای روی آب»، از بیستمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را گرفت. او همچنین در نمایش شب هزار و یکم بهرام بیضایی بازی کرده است.وی مبتلا به‌ام اس می‌باشد.

فیلم‌های سینمایی بهناز جعفری

    به دنیا آمدن (1394)
    خشم و هیاهو (1394)
    گیتا (1394)
    لانتوری (1394)
    هفت ماهگی (1394)
    خانه دختر (1393)
    دلم می‌خواد (1393)
    پنج ستاره (1392)
    ساکن طبقه وسط (1392)
    ابرهای ارغوانی (1390)
    تلفن همراه رئیس جمهور (1390)
    جیب‌بر خیابان جنوبی (1390)
    مادر پاییزی (1390)
    یک خانواده محترم (1390)
    ترانه کوچک من (1388)
    حوالی اتوبان (1387)
    زمانی برای دوست داشتن (1386)
    از دور دست (رامین محسنی، 1384)
    باغ‌های کندلوس (ایرج کریمی، 1383)
    بیدار شو آرزو (کیانوش عیاری، 1382)
    نگاه (سپیده فارسی، 1383)
    چند تار مو (ایرج کریمی، 1382)
    تهران ساعت 7 صبح (امیرشهاب رضویان، 1381)
    غوغا (سعید سهیلی، 1381)
    خانه‌ای روی آب (بهمن فرمان‌آرا، 1380)
    نگین (اصغر هاشمی، 1380)
    آب و آتش (فریدون جیرانی، 1379)
    مسافر ری (داود میرباقری، 1379)
    جام جان (فیلم کوتاه، فقط گفتار متن، 1379)
    کاپوچینو (فیلم کوتاه – فریدون جیرانی، 1378)
    تخته سیاه (سمیرا مخملباف، 1378)
    عشق طاهر (محمدعلی نجفی، 1378)
    تنها در تهران (فیلم کوتاه، 1377)
    سینما سینماست (سید ضیاءالدین دری، 1375)
    حریف دل (عبدالرضا گنجی، 1375)
    روسری آبی (رخشان بنی اعتماد، 1373)
    جاده عشق (رجب محمدین، 1372)

مجموعه‌های تلویزیونی بهناز جعفری

    همه چیز آنجاست (شهرام شاه حسینی – 1393)
    آب پریا (مرضیه برومند – 1392)
    یادآوری (حجت قاسم‌زاده اصل – 1392)
    عبور از پاییز (مسعود شاه محمدی – 1388)
    مختارنامه (داود میرباقری – 1387)
    بیداری (بهرام عظیم پور – 1386)
    دوران سرکشی (کمال تبریزی – 80 / 1379)
    خاک سرخ (ابراهیم حاتمی‌کیا – 1379)
    عید آن سال‌ها (1378–1377)
    بگذار آفتاب برآید (1378–1377)
    زمان شوریدگی (محمدعلی نجفی – 1378)
    غبار نور (1375)
    کلانتر 3(محسن شاه‌محمدی – 1380)

+{دندون طلا } (داوود میر باقری)1394 شبکه خانگی

جوایز بهناز جعفری

سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل زن بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر – خانه‌ای روی آب
دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر – تلفن همراه رئیس جمهور

بهناز جعفری از مردم خواست که از نام بیماری ام‌اس استفاده کنند و از به کاربردن الفاظی مانند بیماری آتنه فقیه‌نصیری خودداری کنند.پس از منتشر شدن اخباری درباره ابتلای بهناز جعفری به بیماری ام‌اس در فضای مجازی، این بازیگر در این‌باره توضیحاتی ارائه کرد.

جعفری در اینستاگرام نوشت: «بهناز جعفری هم به بیماری آتنه فقیه‌نصیری دچار شد؛ وقتی این تیتر را در فضای مجازی خواندم دلم خواست با صدای بلند فریاد بزنم : بیماری آتنه فقیه نصیری یا من يا همۀ ما اسم دارد : «ام اس» مخفف مولتیپل اسکلروزیس است که قطعا خاطر هیچکداممان به خوبی نمی‌ماند؛ اسم قلمبه سلمبه‌ای است و احتمالا در تکرار چند باره‌اش زبانمان می‌گیرد و شاید اسباب خندۀ خود و اطرافیانمان شویم.

حالا که این قصه قرار است به نام بیماری آتنه فقیه نصیری یا بیماری بهناز جعفری یادمان بیاندازد چیست و چه شکلی است و از کجا می‌آید و چه می‌کند، وظیفه ی خود می‌دانم ضمن الصاق نامم به این بیماری، بدین وسیله نکات مهم، صمیمانه و کمی شخصی را خدمت شما سروران، عزیزان، دوستداران، طرفداران و خدایی ناکرده حاشیه‌سازان اعلام کنم

آن اینکه لطفا بنده را به غیر از شکل و شمایلی که پیش از این می‌شناختید و به خاطر می‌آوردید جور دیگری تصور نکنید. نه شاخ درآورده‌ام، نه کج شده‌ام و نه عجیب و نه غریب، من هم مثل خیلی های دیگر زندگی می‌کنم، شاید فقط کمی زودتر خسته شوم. من همچنان با پاهای خودم از پله‌ها بالا و پایین می‌روم ولی با هر قدم و هر نفس خدا را شکر می‌کنم و از این ابتلا و آگاهی از خدا سپاسگزارم.

اسفند سال 1393‌ متوجه‌ی علائم این بیماری در سیستم اعصاب و گردنم شدم و تحت نظر پزشک فوق تخصص مغز و اعصاب هستم. از تمام انرژی و توانم برای خوب بودن استفاده می‌کنم. از لحظات زیبای زیستن، بیشتر از قبل لذت می‌برم. نمی‌دانم کنترل یا قدرت خواستن و شور عشق و امید چقدر در بهبود یا پیشرفت این ماجرا تاثیر خواهد گذاشت و چه در انتظارم است.

خوشبختانه اطلاع‌رسانی و آگاه سازی درباره این بیماری در کشورمان تکانی به خود داده و نرم نرمک واضح‌تر می‌شود. اما متاسفانه هیچکس نمی‌داند چرا در عین حال تعداد مبتلایان هم از آنسو در حال پیشرفت و این رقابت تلخ با ماست یا دنیاست! و صدافسوس که سن ابتلا به این بیماری در کشور ما هر سال پایین‌تر می‌آید.

غیر از مقالات ریز و درشتی که در این باره به مدد اینترنت دستیابی به اکثرشان سهل و آسان است، سه کتابی که به شناختم از این بیماری کمک کرد معرفی می‌کنم تا با خواندنشان از چیزی نترسیم، پذیرنده باشیم و از کنار هم آرام بگذریم و به بیماری و سلامت هم احترام بگذاریم.پس بیماری‌اى به نام بیماریِ آتنه فقیه نصیری یا بیماری بهناز جعفری وجود ندارد، ما هم مثل خیلی‌ها به بیماری «ام اس» مبتلا هستیم!»

بهناز جعفری نیز به ام اس مبتلاست .هنوز مدتی از انتشار خبر ابتلای آتنه فقیه نصیری به بیماری" ام اس" نگذشته است که حالا بهناز جعفری نیز از ابتلا به این بیماری خبر می‌دهد.

جعفری که خود سفیر این بیماری است در صفحه اینستاگرام خود نوشت: بهناز جعفری هم به بیماری آتنه فقیه‌نصیری دچار شد؛ وقتی این تیتر را در فضای مجازی خواندم دلم خواست با صدای بلند فریاد بزنم: بیماری آتنه فقیه نصیری یا من یا همۀ ما اسم دارد: "ام اس" مخفف مولتیپل اسکلروزیس است که قطعاً خاطر هیچکداممان به خوبی نمی‌ماند؛ اسم قلمبه سلمبه‌ای است و احتمالاً در تکرار چند باره‌اش زبانمان می‌گیرد و شاید اسباب خندۀ خود و اطرافیانمان شویم.

نه شاخ درآورده‌ام، نه کج شده‌ام و نه عجیب و نه غریب، من هم مثل خیلی‌های دیگر زندگی می‌کنم، شاید فقط کمی زودتر خسته شوم. من همچنان با پاهای خودم از پله‌ها بالا و پایین می‌روم ولی با هر قدم و هر نفس خدا را شکر می‌کنم و از این ابتلا و آگاهی از خدا سپاسگزارم.

اسفند سال 1393‌ متوجه‌ علائم این بیماری در سیستم اعصاب و گردنم شدم و تحت نظر پزشک فوق تخصص مغز و اعصاب هستم. از تمام انرژی و توانم برای خوب بودن استفاده می‌کنم. از لحظات زیبای زیستن، بیشتر از قبل لذت می‌برم. نمی‌دانم کنترل یا قدرت خواستن و شور عشق و امید چقدر در بهبود یا پیشرفت این ماجرا تأثیر خواهد گذاشت و چه در انتظارم است.

به تازگی مُد شده است که بازیگران سینما برای رهایی از تکراری که گریبان بازِی‌های‌شان را گرفته به بازی در تئاتر روی آورده و یا نقش آدم‌های درب و داغان را ایفا کنند اما….معضل اصلی سینما، فیلمنامه‌های تکراری و مستعمل است معضل اصلی سینمای امروز فیلمنامه‌هایی هستند تکراری و مستعمل که به نوعی توهین به شعور مخاطب محسوب می‌شوند اما «حوالی اتوبان» چه به لحاظ فیلمنامه چه به لحاظ اجرا به مخاطب خود احترام می‌گذارد.

بهناز جعفری در سال 1353 در تهران متولد شد. وی لیسانس نمایش از دانشگاه آزاد می‌باشد. آغاز بازی او در سینما از سال 1373 با ایفای نقش کوتاهی در فیلم «روسری آبی» و همچنین بازی در نمایش‌های رادیویی از سال 1376 بوده است.جعفری طی سال‌های اخیر در آثاری همچون «بیدار شو آرزو»، «باغ‌های کندلوس» و «زمانی برای دوست داشتن» ایفای نقش کرده ضمن اینکه تجربه کار در مجموعه‌هایی نظیر «غبار نور»، «زمان شوریدگی»، «خاک سرخ» و «دوران سرکشی» را هم در کارنامه دارد.

تازه‌ترین فیلم اکران شده از بهناز جعفری درام متفاوتی است با عنوان «حوالی اتوبان» ساخته سیاوش اسعدی که جعفری در آن در قالب دختری از طبقه پایین اجتماع که خودش را وقف مادرش کرده ایفای نقش می‌کند. آنچه در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از گفتگوی شبکه ایران با این هنرمند جوان است.

سیر واقع‌گرای داستان فیلم

«حوالی اتوبان» در یکی از بدترین دوره‌های اکران یعنی زمانی به نمایش درآمد که جشنواره تمام شده بود و به این ترتیب اغلب مخاطبان بیش از آن که به دنبال بررسی فیلم‌های روی پرده و انتخاب یکی برای تماشا باشند .به فکر خرید ایام نوروز و یا برنامه‌ریزی برای مسافرت نوروزی هستند اما در همین اوضاع هم «حوالی اتوبان» فروش خوبی داشت که در این فروش بیش از هر چیز سیر واقع‌گرای داستان فیلم بوده که توجه مخاطبان را به خود جلب کرده است.

وقتی دگردیسی یک انسان نادیده گرفته می‌شود
در «حوالی اتوبان» تصویری واقعی از از زندگی انسانی را می‌بینیم که هرچند کوشیده از رفتارهای نادرست گذشته خود فاصله گرفته و روشی جدید برای زندگی را تجربه کند اما به واسطه رفتارهای سابق خود مورد بازخواست قرار گرفته و در نهایت همین ایمان نیاوردن اطرافیان به دگردیسی اوست که سبب ساز به هم ریختن زندگی‌اش می‌شود.

بررسی درست معضلات اجتماعی

مخاطبان سینمای ایران همواره از فیلم‌هایی که به بررسی درست معضلات اجتماعی می‌پردازند استقبال می‌کنند و «حوالی اتوبان» هم از آن فیلم‌هایی است که خیلی خوب به واکاوی معضلات انسان‌هایی از طبقات مختلف اجتماعی پرداخته ضمن اینکه گوشه چشمی هم دارد به مفاهیمی مثل انتقام گیری که بخشی مهم از درگیری‌های اجتماعی را موجب می‌شوند.

مخاطب را دست کم نگرفتیم

شاید داستان «حوالی اتوبان» که دو نگرش متفاوت نسبت به زندگی را به نمایش می‌گذارد شبیه به ایده بسیاری از سریال‌های و فیلم‌های تلویزیونی باشد اما نقطه افتراق و البته مزیت این فیلم نسبت به آثار مشابه آن است که هیچ گاه سعی نمی‌کند برای حل معضل، راهکارهایی باسمه‌ای ارائه دهد. یعنی برخلاف برخی آثار تلویزیونی نه تنها مخاطب را دست کم نمی‌گیرد که می‌کوشد ماجراهایی را به نمایش بگذارد که مخاطب به راحتی با آنها همذات پنداری کند.

فیلمنامه‌ای خوب
من برای بازی در این کار ابتدا فیلمنامه‌ای که توسط سعید نعمت‌ا.. نوشته شده بود را خواندم. واقعیت این است به سناریوهای این فیلمنامه‌نویس به شدت معتقد بوده و فکر می‌کنم ایشان به دلیل آشنایی با فن فیلمنامه‌نویسی خیلی خوب می‌تواند به تصویرسازی سینمایی بپردازد. فیلمنامه «حوالی اتوبان» نه تنها دیالوگ‌های بیهوده و سکانس‌های اضافی نداشت که اتفاقا کوشیده بود خیلی خوب و به گونه‌ای مختصر و مفید داستانش را بیان کند.

احترام به مخاطب

معضل اصلی سینمای امروز فیلمنامه‌هایی هستند تکراری و مستعمل که برای خلق آنها از نبوغ ذهنی نگارنده کوچکترین استفاده‌ای نشده است و به نوعی توهین به شعور مخاطب محسوب می‌شوند اما «حوالی اتوبان» چه به لحاظ فیلمنامه چه به لحاظ اجرا به مخاطب خود احترام می‌گذارد.

هنری ظریف
به تازگی مُد شده است که بازیگران سینما برای رهایی از تکراری که گریبان بازِی‌های‌شان را گرفته به بازی در تئاتر روی آورده و یا نقش آدم‌های درب و داغان را ایفا کنند اما من فکر می‌کنم مشکل گروهی از هنرپیشه‌ها نه شبیه بودن نقش‌ها که عدم توانایی آنها در ایفای درست حتی دو نقش کاملا شبیه به هم است. به عنوان مثال نگاهی بیندازیمبه بازی‌های هنرمندانی مثل ژاله صامتی، گلاب آدینه و یا فرشته صدرعرفایی که همواره در حتی کلیشه‌ای‌ترین نقش‌ها هم به گونه‌ای طبیعی و قابل‌باور ایفای نقش می‌کنند تا بفهمیم بازیگری چه هنر ظریفی است و چقدر به تبحر نیاز دارد.