بارشهاخشکسالی رادر80درصدکشورجبران نکرد
بزرگترین آلودهکنندهها چه کشورهایی هستند
زهرایی با تاکید بر اینکه هیچ راهی برای کنترل گرمایش زمین جز کنترل گازهای گلخانهای وجود ندارد، اظهار کرد: بزرگترین آلودهکنندهها آمریکا، چین، هند، روسیه، عربستان سعودی، ایران، استرالیا، کانادا، آمریکای لاتین و غیره هستند.وی با بیان اینکه تلاش اروپا برای محدود کردن گازهای گلخانهای بارز است، افزود: این در حالی است که آمریکا از دهه 70 میلادی به بعد تغییری در روند انتشار گازهای گلخانهای خود نداده است، همچنین انتشار گازهای گلخانهای در چین از میانه دهه 80 رو به افزایش رفته و نه تنها محدود شده بلکه چندین برابر نیز شده است. سهم خاورمیانه هم در این میان قابل ملاحظه است.
تبعات تغییرات اقلیم
مدیرکل دفتر مدیریت مصرف و ارتقای بهرهوری آب و آبفای وزارت نیرو در ادامه درباره تبعاتی که تغییرات اقلیم به همراه دارد، توضیح داد: یکی از مشکلات تغییر اقلیم این است که شرایط گذشته برای پیشبینی آینده قابل اعتماد نیست، مشکل دیگر تغییر در الگوی بلایاست. طبق آمار بین سالهای 1980 تا 2011، 3455 سیل، 2689 طوفان، 470 خشکسالی و 395 یخبندان شدید در سراسر جهان رخ داد.به گفته وی افزایش آتشسوزی جنگلها، افزایش بارشهای جدید، افزایش سرعت بارشهای موسمی، ذوب برف و یخ از دیگر تبعات تغییرات اقلیم محسوب میشود.
تغییرات آب و هوایی در ایران
زهرایی در ادامه با تاکید بر اینکه کشور از نظر تجمعی در خشکسالی قرار دارد، گفت: بارشهای امسال نتوانسته از 80 درصد کشور خشکسالی را جبران کند. رژیم بارش طوری در ایران تغییر یافته است که نمیتواند منابع زیرزمینی کشور را تغذیه کند. برف تبدیل به باران شده و به جای زمستان در بهار بارش رخ میدهد.وی ادامه داد: تعداد روزهای تر زیادتر شده اما این باران تاثیری در منابع آبی ندارد. البته اثرات تغییر اقلیم در نقاط مختلف کشور متفاوت است.مدیرکل دفتر مدیریت مصرف و ارتقای بهرهوری آب و آبفای وزارت نیرو ادامه داد: تبعات تغییرات اقلیم این است که تا سال 2050 میزان منابع آب قابل بهرهبرداری در مناطق خشک که ایران در آن واقع شده است، بین 10 تا 30 درصد کاهش خواهد داشت همچنین برای حوزه خلیج فارس افزایش بارشهای تابستانه و کاهش بارشهای زمستانه تا 30 درصد پیشبینی شده که اثر زیادی روی منابع آب ایران گذاشته است.
وی با بیان اینکه پیشبینی میشود تا سال 2090 سطوح تحت پوشش خشکسالیهای شدید بین 10 تا 30 درصد فراوانی وقوع خشکسالیها تا دو برابر و متوسط تداوم خشکسالیها بین دو تا شش برابر افزایش یابد، اظهار کرد: مطالعه چندانی بر اثرات تغییر اقلیم بر آبهای زیرزمینی نشده است اما به نظر میرسد افزایش شدت و فراوانی خشکسالیها و سیلابها منجر به تخلیه روانآبها به دریاها شوند و اثرات مثبتی بر تغذیه آبخوانها نداشته باشد.او با اشاره به تشکیل کارگروه ملی سازگاری با کمآبی در اسفندماه سال 1396 گفت: کمآبی علل فیزیکی مانند تغییرات آب و هوایی، تغییرات اقلیم و نبود ذخیره در آبخوانها را دارد و علاوه بر آن عوامل سازمانی، عوامل اقتصادی – اجتماعی و عوامل سیاسی نیز در آن دخیل هستند.