عکس های شخصی پروانه معصومی و خانواده + بیوگرافی پروانه معصومی

در 13 اکتبر 2016

فهرست محتوا

عکس های شخصی پروانه معصومی و خانواده + بیوگرافی پروانه معصومی

عکس پروانه معصومی بازیگر پروانه معصومی خامنه ای پروانه معصومی شهر قصه پروانه معصومی بهرام بیضایی پروانه معصومی ویکیپدیا پروانه معصومی جوانی پروانه معصومی با نام پیشین سکینه کبودرآهنگی (زاده 1323 در تهران) بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است.او تحصیلاتش را در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه شهید بهشتی تمام کرد. نخستین بار در سال 1350 در فیلم کوتاه «سفر» به عنوان بازیگر بازی کرد.

بیوگرافی پروانه معصومی

در روز 12 تیر 1389 در دیدار جمعی از بازیگران و سازندگان سریال‌های تلویزیونی صدا و سیمای ایران با آیت الله سید علی خامنه‌ای، یکی از سخن‌رانان جلسه بود و گفت:«من می دانم فردا اگر مردم من‌را ببینند نوع دیگری مرا نگاه می‌کنند، برای این که خدمت شما بودم، برای این که من هم نیم ساعت، یک ساعت زیر آن سقفی نفس کشیدم که شما نفس کشیدید.»پرستو صالحي بازيگر تلويزيون در اظهارات تكان‌دهنده خود پرده از رازي برداشت كه بسياري از مدتها پيش از آن مطلع بودند اما با انكار كردن آن قصد پنهان كردنش را داشتند.

صالحي اذعان داشته بود كه برخي از كارگردانان و تهيه كنندگان در ازاي ارائه نقش ها، انتظارات غير اخلاقي‌اي از بازيگران دارند و اين مسئله دليل كم كاري او و برخي ديگر از بازيگران است. در ادامه اظهارات صالحي، جمعي از بازيگران سينما و تلويزيون مانند ماهايا پطروسيان، امين تارخ، مجيد مظفري، شيرين بينا و محمدعلي كشاورز نيز در تأييد ادعاهاي او مصاحبه هايي را با رسانه‌ها انجام دادند.

چشم و هم چشمي و حسادت گريبان بازيگران را گرفته
پروانه معصومي بازيگر پيشكسوت عرصه تئاتر و سينما و تلويزيون در گفت‌وگو با «جوان» در خصوص حاشيه‌هاي غيراخلاقي پشت صحنه برخي فيلم‌ها مي‌گويد: من در محيط‌هايي كه كار كردم خوشبختانه چنين مواردي را نديدم. اما در خصوص بروز چنين مواردي از سوي برخي، بايد بگويم چشم وچشمي و حسادت‌ها ميان بازيگران زياد شده است. يك بازيگر وقتي مي‌بيند يكي ديگر از همكارانش سر پروژه‌هاي متعدد ظاهر مي‌شود، حس حسادتش برانگيخته مي‌شود و گاه براي اينكه به اندازه او پر رنگ ظاهر شود ممكن است رفتارهاي نامناسبي هم انجام دهد.

از سوي ديگر برخي از برنامه‌هاي تلويزيون با پرداختن بيش از حد به بازيگران و مصاحبه‌هاي يك ساعته با آنها، بر اين جو ديده شدن دامن مي‌زند. در اين ميان بايد پرسيد كه مگر شهرت چقدر ارزش دارد كه براي كسب آن اخلاق زير پا گذاشته شود.اين بازيگر پيشكسوت با اشاره به اينكه فضاي فعلي سينما در دست عده‌اي سودجو و غيرسينمايي است گفت: به جرئت مي‌توانم بگويم پشت‌صحنه فيلم‌هايي كه قبل از انقلاب ساخته مي‌شد به مراتب از پشت‌صحنه‌هاي فيلم‌هاي امروز پاك‌تر و سالم‌تر بود.

افراد بي‌اخلاق، شناخته شده اند
رزيتا غفاري بازيگر سينما و تلويزيون نيز در اين باره به «جوان» گفت: گروه‌ها و افرادي كه در پروژه‌هاي سينمايي و تلويزيوني موازين اخلاقي را رعايت نمي‌كنند، در ميان هنرمندان شناخته شده هستند و بازيگران مي‌توانند با آنها كار نكنند. وي با اشاره به اين افراد شناخته شده گفت: با توجه به اينكه همه اين افراد را مي‌شناسند اما به دليل روابطي كه دارند كماكان فعاليت‌هاي سينمايي و تلويزيوني شان را ادامه مي‌دهند. البته اين افراد انگشت شمار هستند و تعدادشان به نحوي نيست كه ما در محيط‌هاي كاري مان احساس ناامني كنيم.

اگر فضا مناسب نباشد، كسي از اين پيشنهادها نمي‌دهد
يكتا ناصر بازيگر سينما و تلويزيون كه سيمرغ بلورين جشنواره فيلم فجر را در سال گذشته هم دريافت كرده است در گفت‌وگو با «جوان» با اشاره به مشكلاتي غير اخلاقي در برخي از محيط‌هاي سينمايي و تلويزيوني گفت: اين مسئله درون‌گروهي است و نبايد با برخي موضع‌گيري‌ها، همه جامعه هنري كشور را زير سؤال ببريم.

ناصر در ادامه اظهار داشت: اين مسئله بايد ريشه‌اي و فرهنگي حل شود، در اين ميان بايد به اين مسئله اشاره كرد كه اگر فضا مناسب نباشد، هيچ كسي به خودش اجازه نمي‌دهد كه چنين درخواست‌هايي را از بازيگران داشته باشد. فضاي سينما و تلويزيون كشور ما هم مستثنا از ساير بخش‌هاي اجتماعي نيست.

وي ادامه داد: به عنوان مثال وقتي تهيه كننده و كارگرداني به بازيگري به من پيشنهاد نامناسبي مي‌دهد، من شاهدي عليه او ندارم. از طرف ديگرر به نظر من همه كساني كه اين درخواست‌هاي غير اخلاقي را دارند مشكل‌دار هستند هم آنهايي كه اين پيشنهادات را قبول مي‌كنند. اين مشكل فرهنگي است و بايد راهكار فرهنگي براي آن ارائه شود.

تقاضاي بي‌حدو حصر براي بازيگري راه سوء‌استفاده را باز كرده
شيوا خنياگر بازيگر سينما و تلويزيون هم در اين باره به «جوان»گفت: به نظر من دليل اينكه برخي از عوامل سينمايي و تلويزيوني مسائل اخلاقي را زير پا مي‌گذارند، تقاضاي بي‌حد و حصر براي بازيگري در اجتماع است. اين مسئله باعث مي‌شود كه برخي از افرادي كه ارائه دهنده امكان بازيگري هستند، از اين مسئله سوء‌استفاده كنند. علاوه بر اين عده‌اي از افراد ناكارآمد و نالايق وارد عرصه هنر شده‌اند بدون اينكه از جايگاه هنري و فرهنگي آن مطلع باشند و اين مسئله باعث مي‌شود كه اين افراد تنها به دنبال منافع شخصي خود باشند.

اين مشكل بايد درون خانواده سينما حل شود
رويا تيموريان بازيگر سينما و تلويزيون در خصوص همين موضوع به «جوان» گفت: من نمي‌دانم چرا در يك سال اخير آنقدر بازيگران زير سؤال مي‌روند. مشكلات سينما مانند مشكلات درون يك خانواده است و خود اين خانواده بايد به آن رسيدگي كنند. به جاي اينكه به اين مسائل پرداخته شود بهتر است به مشكلات ريشه‌اي سينما رسيدگي شود.

فیلم شناسی پروانه معصومی

ساکن خانه چوبی
یوسف پیامبر (1386)
سفر به هیدالو (1384)
فیلم شاهزاده ایرانی (1384)
وعده دیدار (1382)
مسافر ری (1379)
تنگنا (1374)
ناصرالدین‌شاه آکتور سینما (1370)
تماس (1368)
سال‌های خاکستری (1367)
طوبی (1367)
تحفه‌ها (1366)
جهیزیه‌ای برای رباب (1366)
خارج از محدوده (1366)
شکوه زندگی (1366)
شناسایی (1366)
ترنج (1365)
چمدان (1365)
ملاقات (1365)
ناخدا خورشید (1365)
جستجو در شهر (1364)
آشیانه مهر (1363)
تاتوره (1363)
راه دوم (1363)
گل‌های داوودی (1363)
کلاغ (1356)
غریبه و مه (1353)
شهر قصه (1352)
بی‌تا (1351)
رگبار (1351)

تلویزیونی پروانه معصومی

راز پنهان (1391)
ملکوت (1389)
ماه عسل (1388)
یوسف پیامبر (1387)
پلیس جوان (1380)
امام علی (1376)

فیلم کوتاه پروانه معصومی

سفر (1351)

پروانه معصومی در نقش‌هايي که بازي مي‌کند، معمولا زني قدرتمند و در عين حال مهربان است. از اين بانوي هنرمند کشورمان خواستيم درباره گذشته‌اش برايمان حرف بزند و او هم در «چهره‌ها و رسانه‌ها»ي اين هفته خاطرات جالبي برايمان تعريف کرده است.

از خانواده‌تان برايمان بگوييد.

من در خانواده‌اي مذهبي در تهران متولد شدم. دوران ابتدايي در محله اطراف محل سکونتمان درس خواندم و مقطع دبيرستان را در همانجا تحصيل کردم. ديپلم رشته طبيعي دارم و در سال 1342 وارد دانشگاه ملي شدم. فارغ‌التحصيل رشته زبان‌هاي خارجي هستم و براي ادامه تحصيل به آلمان رفتم.

همدوره‌هاي شما شايد زياد سينما مي‌رفتند، شما چقدر سينما مي‌رفتيد؟

در دوران کودکي روزهاي دوشنبه همراه مادر و 2 خواهرم به «سينما ديانا»ي سابق و سينما سپيده کنوني که در خيابان انقلاب و نزديک محل سکونتمان بود مي‌رفتيم اما يک بار به تماشاي يک فيلمفارسي که نامش را نمي‌برم رفتم، صحنه بدي در فيلم بود و مادرم از نيمه‌هاي فيلم دستمان را گرفت و گفت ديگر سينما نمي‌آييم! سينما بي‌سينما! و آن فيلم، آخرين فيلمي‌ بود که با هم براي تماشايش رفتيم.

و بعد خودتان به‌تنهايي به سينما مي‌رفتيد؛ درست است؟

نه، چون بچه درس?خواني بودم، فرصت سينما رفتن نداشتم. اطراف منزل ما سينما «تخت جمشيد»، سينما «ديانا» و سينماهاي ديگر بودند و اجازه داشتيم به آنجا برويم. آن زمان بيشتر خانواده‌ها خيلي مراقب بچه‌ها بودند. به خاطر مي‌آورم تا دوران دبيرستان که منزل ما خيابان دانشگاه مدرسه «نوربخش» بود، مستخدم ما را مي‌رساند و بازمي‌گشت.

وقتي دوم دبيرستان بودم، يک روز مستخدم دنبالم نيامد و با تکه سنگي بازي مي‌کردم و آن را با پا مي‌زدم و مي‌دويدم و جلو مي‌رفتم و تا نزديک دبيرستان همين کار را انجام مي‌دادم. توجهي هم به اطراف نداشتم. ناگهان چنان پس‌گردني‌اي خوردم که فقط با صورت به زمين نخوردم. پشت سرم مادرم بود و گفت حالا ديگر با سنگ توي خيابان بازي مي‌کني؟ همين يک‌بار تنها به دبيرستان رفتي! خانواده‌ام مقيد و مراقب ما بودند تا اتفاقي برايمان نيفتد.

سلامت: سال‌هاي سال است که شما در شمال کشور زندگي مي‌کنيد. چه شد که از کلانشهري چون تهران دل کنديد و به يک گوشه دنج و سرسبز رفتيد؟

من همه‌گونه امکانات، به‌خصوص دسترسي به اينترنت پرسرعت دارم. شايد آن مقطعي که خيلي‌ها در تهران آرزوي اينترنت پرسرعت داشتند، من در شمال از آن بهره‌مند بودم. در روستايي که زندگي مي‌کنم آب، برق، گاز، 2 خط تلفن و همه‌گونه امکانات دارم و به‌خصوص مهم‌ترين چيز آرامش است که دارم و انسان‌هاي فضول اطرافم نيستند. اين يکي از بهترين حسن‌هاي روستاي «طاهرگوراب» صومعه‌سراست. مردم اينجا يک‌رو و صادق هستند.

اگر سلام و احوالپرسي مي‌کنند، روزبخير مي‌گويند و از اينکه حالم خوب است، خوشحال هستند، تظاهر نمي‌کنند بلکه خالصانه و صادقانه است. استان گيلان جزو استان‌هاي بافرهنگ مملکتمان است. در اين منطقه که زندگي مي‌کنم، بعيد مي‌دانم انسان‌هاي بي‌سواد وجود داشته باشد. همگي با فرهنگ هستند. يکي از دوستانم 8-7 سال پيش فوت کرده بود و من براي آن عزيز از دست رفته مراسم ختمي ‌در مسجد محله‌مان گرفتم و برادرم براي اين مراسم آمد. هنگامي‌که از يکديگر خداحافظي مي‌کرديم، مرا بوسيد و گفت حالا فهميدم که چرا اينجا را براي زندگي انتخاب کردي.

گويا علاقه زيادي به پرورش گل و گياه و کاشت صيفي‌جات و ميوه داريد و عاشقانه خودتان آنها را پرورش مي‌دهيد.

در دوران کودکي باغي نزديک تهران و در فرحزاد داشتيم که به آنجا مي‌رفتيم. هنوز هم اين باغ را دارم و خيلي از دوستان که به «طاهرگوراب» مي‌آيند، مي‌گويند چرا باغ به آن بزرگي را در فرحزاد داري و پولت را اينجا خرج مي‌کني؟ من به آنها گفتم چون آنجا تهران است و علاقه‌مند بودم در اينجا زندگي کنم. اين علاقه را پدرم به ما منتقل کرد. پدرم براي گل‌هايش نامي‌ انتخاب مي‌کرد و گاوداري بسيار بزرگي داشت و گاوهايش هم نامي‌ داشتند. پدرم به هر چيزي که علاقه داشت، نامي‌ برايش مي‌گذاشت و من هم مانند او براي گياهانم نامي‌ انتخاب کرده‌ام.

مادرانه‌ترين نقشي که بازي کرده‌ايد، از نظر خودتان کدام نقش است؟

همه نقش‌هايم مادرانه است چون همه نقش‌هايم را مادرانه دوست دارم. سعي کرده‌ام که همه آنها را خوب بازي کنم.

چيزي به آمدن سال جديد نمانده، مي‌خواهم چند سوال نوروزي هم از شما بپرسم. خانواده شما چقدر اهل برگزاري سنت‌هاي ايراني و به‌خصوص نوروزي بودند؟

خيلي زياد؛ به‌خصوص مادرم خيلي به اين چيزها اهميت مي‌دادند. يادم است که هميشه 2 دست لباس براي نوروز داشتيم که يکي را براي شب چهارشنبه‌سوري مي‌پوشيديم و ديگري را موقع سال تحويل. ما 7 بچه بوديم ولي هميشه لباس‌هايمان بايد براي نوروز نو ‌بودند. در اين سال‌ها متاسفانه اين سنت‌ها کمتر جدي گرفته مي‌شوند و جاي آنها را تجمل‌گرايي گرفته است. مثلا خيلي از جوان‌هاي امروزي با خانه‌تکاني دوست دارند همه چيز را نو کنند؛ از مبلمان گرفته تا پرده، در حالي که انجام اين کار درست نيست.

لحظه سال تحويل چه حسي داريد؟

حس خوبي دارم. يادم است موقع سال تحويل همه افراد خانواده بايد دور هم جمع بودند. يک‌بار که مادرم داخل آشپزخانه بودند، همه ما با صداي بلند ايشان را صدا مي‌زديم و مي‌گفتيم مامان عجله کن سال تحويل شد.

فکر مي‌کنيد چرا جوان‌هاي امروز خيلي پايبند سنت‌ها نيستند؟

جوان‌هاي امروز نمي‌توانند از چيزهايي که دارند لذت ببرند و احساس شادي نمي‌کنند. آنها سنت‌ها را قديمي ‌و کهنه مي‌دانند در حالي که اين سنت‌ها نزد ما امانت هستند و بايد آنها را حفظ کنيم. متاسفانه برخي جوان‌هاي امروز اصلا آرامش ندارند و خيلي بي‌پروا شده‌اند اما در گذشته همه افراد خانواده در بيشتر خانواده‌ها به هم احترام مي‌گذاشتند.