خواص سرخاب کولی + درمان خارش پوست با خواص سرخاب

در 8 نوامبر 2017

فهرست محتوا

خواص سرخاب کولی + درمان خارش پوست با خواص سرخاب

خواص سرخاب ضد یبوست خواص سرخاب برای تیروئید خواص سرخاب برای کبد یاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود 3 متر بومی شمال آمریکا است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می‌روید. برگ‌های این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل‌های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه‌های به رنگ بنفش مایل به سیاه و ارغوانی شبیه خوشه انگور می‌باشد. نام‌های دیگر این گیاه سرخاب کولی، ماتیک و جوکی سرخاب می‌باشد.

خواص سرخاب کولی

اندام مورد استفاده گیاه سرخاب کولی

ریشه خشک شده :

امروز به عنوان تصفیه کننده لنف ، مخصوصا درتب غده ای والتهاب لوزه ، به کار می رود و می توان آن را برای درمان ماستیت به کار برد وداروهای روماتیسم اضافه کرد . کاربردخارجی آن برای بیماری های پوستی عفونی مانند جرب وکچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهم های تسکین دهنده درد زخم ، همورویید و مفاصل ملتهب افزود

میوه :

قدرت آن عموما کمتر از ریشه است .میوه تازه وخشک شده سمی است وشیوه آپاچی ، یعنی جویدن آن ، توصیه نمی شود. در گذشه آن را برای بیماری های پوستی و درمرهم های مسکن روماتیسم به کار می بردند. عصاره آن را روی زخم وتومور می مالیدند اما تاثیر چندانی ندارد .

مشخصات گیاه سرخاب :

سرده‌ای از میخک‌سانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان به‌راحتی میوه آن‌ها را می‌خورند، زیرا پوسته دانه آن‌ها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست. گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود 3 متر بومی شمال آمریکا(جنوب غربی کانادا و ایالت های ویرجینا فلوریدا ایالت متحده آمریکا) است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می روید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه های به رنگ بنفش مایل به سیاه ارغوانی شبیه خوشه انگور می باشد.

خواص سرخاب عبارتند از:

جهت جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید برگ‌های سبز این گیاه را مانند سبزی خوردن می‌توان همراه غذا مصرف نمود.

برای جلوگیری از سفت شدن کبد و رفع آن از برگ‌های این گیاه استفاده می‌شود.

جهت درمان حالت صفراوی از سبزی این گیاه استفاده شود.

از خواص سرخاب استفاده از برگ آن به منظور برطرف نمودن خارش و سوزش ایجاد شده در اثر تماس با گزنه است.

میوه گیاه سرخاب ضد یبوست می‌باشد ولی نباید در خوردن آن افراط کرد.

همچنین از برگهای جوان آن که محتوی ویتامین C می‌باشد، بعنوان سبزی مصرف می‌شود.

از خواص سرخاب، درمان سودا است که به این منظور مقدار نیم گرم از ریشه این گیاه استفاده می‌شود.

جهت درمان دانه‌های جلدی مزمن حدود نیم گرم از ریشه این گیاه ابتدا مقداری جوشانده و بیرون ریخته شود، سپس استفاده گردد.

برای برطرف نمودن جوش‌های چرکین صورت، از ریشه این گیاه به صورت پماد بمالید.

جهت درمان ریزش موی سر که باعث پیداشدن لکه‌های کوچک عاری از مو می‌گردد، از خواص سرخاب به صورت پماد می‌توان بهره برد.

برای درمان خارش پوست با دمکرده ریشه این گیاه پوست را بشویید.

خواص سرخاب برای پستان

برای جلوگیری از ورم و سفت شدن پستان‌ها در اثر تراکم شیر برگ‌های این گیاه را له کرده به صورت ضماد بگذارند. ضماد این گیاه برای سرطان پستان مفید است باید تمامی سطح پستان را به استثنای نوک آن با ضماد این گیاه پوشانده و به مدت 3 روز، پارچه‌ای را با دمکرده ریشه آن مرطوب نموده سپس ضماد را عوض کرده و ضماد دیگری ‌گذاشته تا 15 روز این کار ادامه داشته باشد. در اثر این ضماد پوست پستان ملتهب و دارای جوش‌های چرکین می‌شود ولی پس از یک ماه تا 45 روز سفتی پستان برطرف می‌گردد سپس پستان‌ها را خوب شسته و پودر اسید بوریک ریخته و می‌گذارید خشک شود.

مضرات گیاه سرخاب

گیاه سرخاب سمی است و در استفاده از آن باید دقت کرد. توجه داشته باشید ریشه این گیاه سمی است و برای مصرف ابتدا باید چند آب جوشانده، بیرون ریخته شود و سپس استفاده کنید. اگر چنانچه بر اثر بی‌احتیاطی استفاده شد برای رفع مسمومیت شیر بنوشید.